De lange weg van Martina: 'Speelde eerst Feyenoord C3'

Rhu-Endly Martina, ookwel bekend als Cuco Martina, breekt op dit moment definitief door bij FC Twente. Hij staat centraal achterin of als rechtsback en is zelfs reserve-aanvoerder. Maar het was een lange weg voor hem. Tegenover Voetbal International vertelt hij over zijn lastige jeugd.

'Ik droomde ervan profvoetballer te worden, maar vanzelfsprekend was dat niet. Bij Feyenoord voetbalde ik bij de amateurs en dus niet bij de stichting', zo weet hij nog goed. Niemand had toen nog oog voor Martina. 'Bij de stichting speelden de talenten, zoals Luc Castaignos en Kyle Ebecilio. Ik zat bij de amateurs in de C3, dan kun je dus niet zo goed voetballen. We trainden maar twee of drie keer in de week, dan kun je ook niet echt beter worden. Ik had ook vrienden, toen. Ik zeg niet dat het slechte vrienden waren, maar soms deden ze wel onverstandige dingen. We waren veel op straat, chillen, tot twee, drie uur ’s nachts. Soms stuurden mijn vrienden me naar huis. Ze wisten dat ik profvoetballer wilde worden. “Het is beter dat je nu gaat”, zeiden ze dan. Dat waren van die keuzemomenten. Óf plezier maken op straat óf me concentreren op voetballen; ik ging de goeie kant op.'

Via Feyenoord, RBC en RKC kwam hij terecht bij FC Twente. Na een seizoen vooral bij Jong Twente te hebben gespeeld breekt hij nu door. Trainer Alfred Schreuder ziet in hem een potentiële Oranje-international. Alles valt nu op zijn plek voor hem, maar dat was lang niet altijd zo. 'De jaren van mijn jeugd waren moeilijk. Mijn moeder werkte zich een slag in de rondte om zo goed mogelijk voor mijn broer, mijn zusje en mij te kunnen zorgen', zo vertelt hij over zijn thuissituatie. 'Alleen drong dat destijds niet tot mij door. Dan bleef ik bijvoorbeeld maar zeuren om een Game Boy, terwijl we daarvoor het geld helemaal niet hadden. Later, toen ik zelf een krantenwijk had, kwam ik er een beetje achter wat werken inhield en leerde ik de waarde van geld kennen. Mijn eerste loon gaf ik aan mijn moeder. Ik ben ontzettend trots op haar en wat ze allemaal voor ons heeft opgeofferd. Later heb ik dat ritueel herhaald. Mijn eerste maandsalaris bij RBC ging ook naar mijn moeder. En met mijn eerste salaris bij RKC en bij FC Twente is hetzelfde gebeurd.'